طراحی شاخص های معتبر برای ارزیابی وضعیت آموزش بالینی در رشته های توانبخشی

زمینه و هدف: برای ارتقای کیفیت وضعیت آموزشی، ارزیابی وضعیت آموزش بالینی ونظری و سپس ارایه ی بازخورد به برنامه ریزان و مدیران آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در ارزیابی، زمانی می توان به نتایج اعتماد نمود که اطلاعات گردآوری شده از صحت و دقت کافی برخوردار باشد که شرط لازم برای تحقق آن وجود ابزارهای دقیق برای جمع آوری اطلاعات می باشد . تهیه و تنظیم شاخص های معتبر برای ارزیابی وضعیت آموزش بالینی رشته های توانبخشی، هدف این پژوهش بود. روش بررسی : این مطالعه به صورت کیفی انجام شد.جمع آوری داده ها براساس مطالعات کتابخانه ای و مرورمنابع موجود و برگزاری جلسه ی بحث گروهی متمرکز با اساتید صاحبنظر در آموزش بالینی (اعضای هیات علمی) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز به روش تحلیل محتوا صورت پذیرفت. یافته ها:یافته های پژوهش بیانگر این است که شاخص های ارزیابی وضعیت آموزش بالینی رشته های توانبخشی شامل 5 طبقه (آموزش دهنده ، آموزش گیرنده، مدیریت آموزش بالینی، عرصهجی آموزش بالینی و ارزشیابی ) و 57 شاخص می باشد. نتیجه گیری: : شاخص های به دست آمده از این پژوهش معیارهای طراحی ابزاری روا و پایا برای ارزیابی وضعیت آموزش بالینی رشته های توانبخشی را فراهم می کنند.